Беларуская мова | 5 - 9 классы
Сачыненне на беларускай мове "Зямля мая - зялёны дом".
6 складаных сказау на беларускай мове?
6 складаных сказау на беларускай мове.
Как пишется на беларускай мове не хвалицца?
Как пишется на беларускай мове не хвалицца.
Люстэрка, у беларускай мове, якi род?
Люстэрка, у беларускай мове, якi род?
Сочинение описание друга на беларускай мове?
Сочинение описание друга на беларускай мове.
Сачыненне на тэму : "Чалавек у якога я вучуся" на беларускай мове?
Сачыненне на тэму : "Чалавек у якога я вучуся" на беларускай мове.
(Помогите написать пожалуйста).
8 - 9предложений.
Сочинение Зямля мая —зялены дом?
Сочинение Зямля мая —зялены дом.
Что такое дыялектныя словы в беларускай мове?
Что такое дыялектныя словы в беларускай мове.
Сачыненне мае школьныя гады?
Сачыненне мае школьныя гады.
Тэкст аписанне на беларускай мове?
Тэкст аписанне на беларускай мове.
Дыялог на беларускай мове?
Дыялог на беларускай мове.
На этой странице вы найдете ответ на вопрос Сачыненне на беларускай мове "Зямля мая - зялёны дом"?. Вопрос соответствует категории Беларуская мова и уровню подготовки учащихся 5 - 9 классов классов. Если ответ полностью не удовлетворяет критериям поиска, ниже можно ознакомиться с вариантами ответов других посетителей страницы или обсудить с ними интересующую тему. Здесь также можно воспользоваться «умным поиском», который покажет аналогичные вопросы в этой категории. Если ни один из предложенных ответов не подходит, попробуйте самостоятельно сформулировать вопрос иначе, нажав кнопку вверху страницы.
Родны кут самае мілае, прыгожае месца на зямлі.
Тут самая прыгожая прырода, самыя цікавыя казкі, самыя прыгожыя і добрыя людзі.
Тут усё сваё, такое роднае і каханае.
У кожнага чалавека ёсць свой родны кут, куды хочацца ўвесь час вярнуцца.
Чаму гэта месца так цягне да сябе?
Чаму многія тужаць аб ім на чужбіне?
Напэўна, таму, што знаёмства з навакольным светам ўпершыню адбывалася менавіта ў гэтых краях.
Маленькі чалавек упершыню тут убачыў сонца, пачуў шум дажджу, пайшоў у школу, здабыў сяброў.
Родны кут самае прыгожае месца на зямлі, тут жывуць самыя добрыя людзі.
А колькі ўсяго цікавага тут было, колькі добрых успамінаў звязана з гэтым месцам.
Тут родны дом, дзе мама чакала са школы.
Прыходзіш дадому, а на стале румяныя блінцы з малаком.
Што можа быць смачней?
Дзе б ні быў чалавек, у якой куток зямлі ён бы не зайшоў, ён заўсёды будзе ўспамінаць свой родны кут, такі прыгожы і каханы.
Прырода, радзіма, народ, крыніца – словы аднаго кораня.
Зямля і чалавек непадзельныя.
Дык чаму ж мы, сённяшнія, аглохлі і аслеплі?
Паветра мы заўважаем тады, калі яго пачынае не хапаць.
Мы прывыклі, што свет зялёны.
Ходзім, мнем, топчым, завальваем плітамі і каменеем прыроду.
Падумаеш !
Травы шмат.
На ўсіх хопіць.
Не, гэта мы збяднелі.
У сябе скралі.
Мяне абураюць чалавечая жорсткасць, абыякавасць.
Многія наіўна мяркуюць на наш век хопіць.
А нашым дзецям, унукам што пакінем ?
Адзін за адным знікаюць на зямлі цэлыя віды жывёл, птушак, раслін.
Сапсаваныя рэкі, азёры, моры.
Мы падобныя на дзікуноў.
А калі б зямля ўмела гаварыць?
Хочацца крыкнуць : «Чалавек, спыніся!
Абарані сваю маці!
» Як тут не ўспомніць нашых продкаў, якія, прыпадаючы да зямлі, прасілі дапамогі, абароны, сілы мудрасці.
І зямлёй вылечваюцца раны і жывой, і мёртвай вадой.
Прыпадзем да зямлі і мы, папросім прабачэння.
Счарсцвелі, агрубелі, перасталі слухаць музыку вясновага капяжу, журчашчага пад лёдам ручайку, радавацца сонцу, надыходзячаму дню.
А можа, мы і прыйшлі ў гэты цудоўны свет, каб радавацца і здзіўляцца.
Здзівішся – распусцяцца кветкі, песні жаўрука ў небе загучаць увідзіш сіні аблокаў – і напоўніцца чалавечая душа дабрынёй і прыгажосцю.
Цяпер ты багаты.
Бяжы, дзяліся хутчэй сваімі скарбамі з іншымі і памятай : гэта зямля цябе трымае ў сваіх далонях, песціць і гадуе, як клапатлівая маці .