Беларуская мова | 5 - 9 классы
Сачыненне - апавяданне пра выпадак свайго жыцця.
Сачыненне на тэму : пра маці можна гаварыць бясконца?
Сачыненне на тэму : пра маці можна гаварыць бясконца.
Сачыненне пра мiфiчную iстоту, можна пра ДамавIка цi Вадзянiка цI яшчэ пра каго?
Сачыненне пра мiфiчную iстоту, можна пра ДамавIка цi Вадзянiка цI яшчэ пра каго.
Написать сачыненне - апавяданне пра яки - небудзь выпадак са свайго жыцця?
Написать сачыненне - апавяданне пра яки - небудзь выпадак са свайго жыцця.
Дапамажыце написаць сачыненне пра малодшую сястру?
Дапамажыце написаць сачыненне пра малодшую сястру.
Чаму вучаць нас апавяданни Яна Баршчэускага (сачыненне)?
Чаму вучаць нас апавяданни Яна Баршчэускага (сачыненне).
Апавяданне пра восень?
Апавяданне пра восень.
Сачыненне - апавяданне пра ручаёк?
Сачыненне - апавяданне пра ручаёк.
Сачыненне настауник у маим жыцци?
Сачыненне настауник у маим жыцци.
Невяликае апавяданне пра зiму на беларускай мове?
Невяликае апавяданне пра зiму на беларускай мове.
Если вам необходимо получить ответ на вопрос Сачыненне - апавяданне пра выпадак свайго жыцця?, относящийся к уровню подготовки учащихся 5 - 9 классов, вы открыли нужную страницу. В категории Беларуская мова вы также найдете ответы на похожие вопросы по интересующей теме, с помощью автоматического «умного» поиска. Если после ознакомления со всеми вариантами ответа у вас остались сомнения, или полученная информация не полностью освещает тематику, создайте свой вопрос с помощью кнопки, которая находится вверху страницы, или обсудите вопрос с посетителями этой страницы.
Калісьці ў дзяцінстве мы з маімі двума братамі вельмі любілі біцца аб заклад.
Мы ішлі ў заклад з любой нагоды і рабілі з - за гэтага вельмі дзіўныя рэчы.
Аднойчы мы пабіліся аб заклад, што не зможам з'есці лыжку пяску.
Мы ўзялі ў кухні па лыжцы, набралі ў іх пяску і падышлі да вядра з вадой, каб крыху разбавіць яго.
Мае браты па чарзе злёгку намачылі пясок і, моршчачыся, праглынулі яго.
Я ж незаўважнавысыпала амаль увесь пясок з лыжкі, калі несла яе да вядра, каб зачарпнуць вады.
Потым хутка зачарпнула вады і гэтак жа хутка ўзяла лыжку ў рот, пакуль браты не заўважылі, што я жульнічаю.
Я не прайграла і спачатку была вельмі радая з гэтай нагоды.
Але потым мне стала вельмі сорамна, што я падманула сваіх братоў.
Яны ж выйгралі сумленна, па - сапраўднаму наеўшыся пяску.
А праз пару гадоў, калі мы ўспаміналі гэты выпадак, высветлілася, што яны ўсё заўважылі, проста вырашылі аднесціся да мяне паблажліва, таму што я дзяўчынка.
Мне стала яшчэ больш сорамна.
Пасля тае размовы я больш не жульнічаю і не падманваю сваіх братоў.