Беларуская мова | 10 - 11 классы
Написать водгук на тэму : кандрат крапива - баснаписец.
Желательно свое и обьемное.
Сачыненне па камедыи Кандрата Крапивы "Хто смяецца апошним"?
Сачыненне па камедыи Кандрата Крапивы "Хто смяецца апошним".
Водгук на апавяданне "Бондар"?
Водгук на апавяданне "Бондар".
Сачыненне на тэму "Тэма Радзімы ў сучаснай паэзіі "?
Сачыненне на тэму "Тэма Радзімы ў сучаснай паэзіі ".
Сачыненне на тэму "мастацтва"?
Сачыненне на тэму "мастацтва".
Сачынене на тэму разважання?
Сачынене на тэму разважання.
Сачыненне на тэму восень?
Сачыненне на тэму восень?
Водгук на верш над зямлей шугае верасень?
Водгук на верш над зямлей шугае верасень.
Водгук на апавяданне В?
Водгук на апавяданне В.
Быкава "Жураулины крык".
Водгук на верш трэба дома бывать частей?
Водгук на верш трэба дома бывать частей.
Сочленением на тему в образ уточнил в комедии Кандрата Крапивы "хто смяеца апошним"?
Сочленением на тему в образ уточнил в комедии Кандрата Крапивы "хто смяеца апошним".
На этой странице находится вопрос Написать водгук на тэму : кандрат крапива - баснаписец?, относящийся к категории Беларуская мова. По уровню сложности данный вопрос соответствует знаниям учащихся 10 - 11 классов. Здесь вы найдете правильный ответ, сможете обсудить и сверить свой вариант ответа с мнениями пользователями сайта. С помощью автоматического поиска на этой же странице можно найти похожие вопросы и ответы на них в категории Беларуская мова. Если ответы вызывают сомнение, сформулируйте вопрос иначе. Для этого нажмите кнопку вверху.
Беларуская літаратура багата на таленавітыя творчыя асобы, але нават і сярод іх індывідуальнасць Кандрата Крапівы вылучаецца велічна, непаўторна, ярка.
Талент сатырыка асабліва праявіўся ў жанры байкі.
Байкі К.
Крапівы — самабытная з'ява ў беларускай літаратуры.
Многія з іх выраслі з народных прыказак і прымавак, на прыкладзе якіх аўтар вучыўся выказваць свае думкі вобразна, сцісла, запамінальна : У чужое проса не сунь носа ("Сука ў збане"), Баба з калёс — каню лягчэй ("Дзед і Баба"), Кожны цыган сваю кабылу хваліць ("Пра Цыгана і кабылу"), Вялікаму каню — вялікі хамут ("Саманадзейны Конь").
Нямала ўласных афарызмаў пісьменніка ператварыліся ў прыказкі, прымаўкі, атрымалі агульнанародную вядомасць : Другі баран — ні "бэ", ні "мя", а любіць гучнае імя ("Дыпламаваны Баран"), Каб сонца засланіць — вушэй асліных мала ("Сава, Асёл ды Сонца"), Як свінню ні кліч, яе заўсёды выдасць лыч ("Заява"), Бывае іншы раз і з нашым братам, што галаву заменьваюць мандатам ("Мандат").
Байкі К.
Крапівы, "населеныя" мясцовымі жывёламі і птушкамі (свіннямі, парсюкамі, валамі, цялятамі, сабакамі, варонамі, совамі, зайцамі), бічуюць адсталыя людскія звычаі, п'янства, забабоны, пляткарства, асуджаюць бюракратаў, раскрадальнікаў народных здабыткаў, падхалімаў.
Падзеі ў байках не алегарычныя, а канкрэтныя.
Яны — з сялянскага жыцця, з вясковага побыту.
У байцы "Дыпламаваны Баран" сатырык расказвае пра Барана, які быў настолькі дурным, што нават не пазнаваў сваіх варот.
Ганарыўся ж Баран сваім трывалым лбом :
Такога не страчаў ніколі лба я : Калі няма разумніка другога, Пабіцца каб удвух, Дык ён разгоніцца ды ў сцену — бух!
У іншага дык выскачыў бы й дух, А ён — нічога.
Каб лягчэй было ўбачыць Барана і вылучыць з гурту, на шыю яму прывязалі мету, жартам назваўшы яе "дыпломам".
Баран настолькі заганарыўся гэтым "дыпломам", што вырашыў паказаць сваю вучонасць перад Кошкай.
Добра ведаючы абмежаванасць і тупасць Барана, Кошка растлумачыла, што свой "дыплом" ён заслужыў "не галавой, а лбом".
Крыкуноў, саманадзейных людзей, прагных да славы, ды "вузкіх у плячах", высмейвае К.
Крапіва ў байцы "Саманадзейны Конь".
У якасці эпіграфа да байкі сатырык выкарыстаў народную прыказку "Вялікаму каню — вялікі хамут".
Конь, які быў "з сабаку, можа, так, мо з добрае шчаня", скардзіцца на ўсё сяло, што хамут "нібы не да яго", патрабуе ад Гаспадара вялікага хамута.
І вось мізэрны Конь упрогся ў воз, які цягнуў ламавік.
Воз жа не скрануўся з месца, а "пралезлі праз хамут канёвы персі й ногі, і затрымаўся ён аж ледзь на жываце".
У вобразе Каня ўвасоблены рысы крыкуноў, людзей з прэтэнзіямі, якім не па заслугах "веліччу быць хочацца заўсёды".
Маральна - бытавыя праблемы асвятляе К.
Крапіва ў байцы "Махальнік Іваноў".
Яна гнеўна выкрывае падхалімаў і падхалімства.
Сюжэт байкі даволі просты : ваенком, задаволены вынікамі стральбы сваіх падначаленых, вырашыў успомніць сваю маладосць і пастраляць.
Стрэліў пяць разоў — і ні адна куля не закранула мішэні.
Салдаты ж, якія сачылі за стральбой, далажылі (прамахалі), што ўсе кулі трапілі ў цэль.
Западозрыўшы падман, ваенком пайшоў на хітрасць : пачаў страляць халастымі патронамі.
Але і пасля гэтага махальнік Іваноў далажыў, што "ў цэнтру самую ўсе пяць загналі зноў".
Шэф "пахваліў" Іванова, назваўшы яго сапраўдным падхалімам.
Высмеяўшы аднаго падхаліма, К.
Крапіва паказвае, што ў падхалімстве вінаваты не толькі асобныя людзі, але і грамадства ў цэлым.
Падзеям міжнароднага палітычнага жыцця прысвечана байка "Жаба ў каляіне".
Яна пачынаецца лірычнай замалёўкай летняй працы на сенакосе.