Беларуская мова | 10 - 11 классы
Гераічнае і трагічнае ў аповісці В.
Быкова '' Знак Бяды".
Надо ответить на вопросы по повести В?
Надо ответить на вопросы по повести В.
Быкава "Знак бяды" :
1) Чаму тактыка Петрака церніць крах?
2) Як вы ставіцеся да пазіцыі, якую занімае Сцепаніда?
3) Што яднае фашыстаў і паліцаяў?
Прадоужиная казка пра апострау и мякки знак?
Прадоужиная казка пра апострау и мякки знак.
Раставить знаки препенания в предложенние веревка которая держала кормушку не выдержала и упала с котом?
Раставить знаки препенания в предложенние веревка которая держала кормушку не выдержала и упала с котом.
Сочинение на тему 1?
Сочинение на тему 1.
Гераичная и трагичная у аповесци (ЗНАК БЯДЫ)Василь Быкау.
Ад чаго залежиць знак прыпунку у канцы сказа?
Ад чаго залежиць знак прыпунку у канцы сказа.
Нужно написать сложное предложение что бы там присутствовали двоеточием и тире и при его написании было бы тяжело поставить правильный знак препинания?
Нужно написать сложное предложение что бы там присутствовали двоеточием и тире и при его написании было бы тяжело поставить правильный знак препинания.
Когда пишется мягкий знак, а когда апостраф в беларусском языке?
Когда пишется мягкий знак, а когда апостраф в беларусском языке.
Скоро скоро дз?
Скоро скоро дз.
Мухне холод, надо ли мягкий знак.
Какие знаки надо помтавить на с47номер78?
Какие знаки надо помтавить на с47номер78.
На этой странице сайта, в категории Беларуская мова размещен ответ на вопрос Гераічнае і трагічнае ў аповісці В?. По уровню сложности вопрос рассчитан на учащихся 10 - 11 классов. Чтобы получить дополнительную информацию по интересующей теме, воспользуйтесь автоматическим поиском в этой же категории, чтобы ознакомиться с ответами на похожие вопросы. В верхней части страницы расположена кнопка, с помощью которой можно сформулировать новый вопрос, который наиболее полно отвечает критериям поиска. Удобный интерфейс позволяет обсудить интересующую тему с посетителями в комментариях.
У аповесці « Знак бяды » ўвага пісьменніка прыкавана да высвятлення тых сутнасных бакоў чалавечага характару, якія вызначаюць ўчынкі герояў і іх паводзіны ў суровых выпрабаваннях ваенных гадоў.
І хоць героі Быкава – ні салдаты, не партызаны, а мірныя жыхары – хлебаробы, гэты твор напісаны менавіта аб барацьбе з ворагам.
Выбар у якасці персанажаў сялян, прадстаўнікоў самай мірнай працы, дае аўтару магчымасць зрабіць выключна глыбокія абагульненні.
“Знак бяды” – кніга пра тое, як нарастае дух супраціву ворагу, кніга пра непрымірымасці народа да захопнікаў.
Гэта і складае галоўны канфлікт паміж узброеным ворагам і двума старымі з далёкага хутара, паводзіны і ўчынкі якіх вызначаюцца не зброяй, а вернасцю маральным ідэалам народа.
Жыццё ставіць чалавека ў сітуацыю выбару, у якой праяўляецца яго сапраўдная сутнасць.
Пра гэта сведчыць вопыт пакаленняў, адбыўся, напрыклад, у творах вуснай народнай творчасці : направа пойдзеш, сам загінеш, налева пойдзеш – каня страціш.
І выбіраючы паміж гэтымі магчымасцямі, народны герой адхіляе адны маральныя рашэнні, сцвярджаючы іншыя і выяўляючы тым самым тыя ўнутраныя якасці, якія характарызуюць самае істотнае ў ім.
Героі аповесці « Знак бяды» Пятрок і Сцепаніда Багацькі таксама робяць свой выбар, які вызначае іх лёс і месца ў суровых ваенных выпрабаваннях.
Чаму аповесць названа « Знак бяды» ?
Што стала знакам бяды для яе герояў ?
Знакам бяды для Петрака і Сцепаніды стала агульная бяда народа – вайна.
Можа, усё яшчэ абыйдзецца, спадзяюцца героі аповесці.
Але знак бяды ўжо павіс над усёй іх жыццём, выяўляючы адну за іншы свае жахлівыя рысы.
Вось на хутар прыходзіць паліцай Гуж і пагражае Сцепанідзе расправай за актыўную працу ў калгасе, за тое, што працавала, што чалавекам была.
А затым з’яўляюцца і немцы, якія будуюць масты.
Яны размяшчаюцца ў двары.
Патрэбны пакой для афіцэраў.
Выселіць гаспадароў – хай жывуць у істопцы !
Трэба малако.
Выпіваюць усё, што Сцепаніда надаіла, а калі на другі дзень выдаіла карову не да канца, фельдфебель пад рогат салдат збівае яе пісталетным ланцугом.
Нямецкая салдатня знішчае ўсё Сцепанідзіна гаспадарка : курэй, карову – усё, што можна з’есці, з’едзена.
Знак бяды праяўляецца і ў забойстве Янкі, у гвалтоўным згоне на працу Петрака, у тым, што нават гарэлкай гаспадар хутара не толькі не адкупліваецца, але наклікае на сябе яшчэ большую бяду.
Знакам бяды становіцца карціна запусцення, якой пачынаецца аповесць.
Тут пануе атмасфера няшчасці, усё жывое – у мінулым, і суровы тон разважанняў аўтара настройвае чытача на ўспрыманне разгулялася трагедыі.
Суровыя і трагічныя дэталі спусташэньня : дзе - нідзе выглядае на паверхню вуглавы камень падмурка, аселы бугор цэглы, дзве каменныя прыступкі каля былога ўвахода ў сені ; аўражны алешнік, хутарскога поля, падступае ўшчыльную да двара ; на месцы істопкі – густы куст шыпшыны сярод буйных зараснікаў дзядоўніку і крапівы ; ад калодзежа нічога не засталося : вада, апынуўшыся без патрэбы, знікла ў глыбіні зямлі ; варта апаленая аднабокая ліпа, і нават вароны чулі ў гэтым знявечаным дрэве знак нейкай бяды.
Ганарлівая, незалежная Сцепаніда, і мяккі, падатлівасцю Пятрок адзіныя ў галоўным – у канчатковым выбары, у прыняцці адзіна магчымага ў такой сітуацыі рашэння.
Натуры патрыярхальныя, Пятрок і Сцепаніда не адчуваюць варожасці да іншых людзей, але немцы з жалезнай заканамернасцю праяўляюць права заваёўнікаў, ўсведамляючых сваю беспакаранасць, і здзяйсняюць усё тое, што рабіць паміж людзьмі нельга.
Калі, бачачы гэта, Сцепаніда адразу вырашае, што добрыя адносіны з імі наўрад ці магчымыя, то Пятрок яшчэ спрабуе адвесці бяду.
Але сама логіка паводзін акупантаў не сумяшчальная з маральнымі ідэаламі герояў аповесці : несумяшчальныя чалавечую годнасць і патрабаванні рабскай зняважанасці, пакоры.
У гэтым супрацьстаянні цвёрдасць Петрака праяўляецца з такой жа сілай, як і рашучасць Сцепаніды : « Біце !
Я вас не баюся!
І Гітлера не баюся !
Вось і яму таксама!
Скулля ўсім вам !
». Гэтая сцэна нагадвае іншую.
У падпаленай істопцы, задыхаючыся, Сцепаніда бачыць, як гойсаюць фашысты, тыя, што шукаюць бомбу.
Ня даюць ім спакою ні днём, ні ноччу.
І гэтая нечаканая думка прыносіць заспакаенне і становіцца апошнім проблескам скатаванага свядомасці перад забыццём, з якога яна ўжо не вярнулася.
Калі Пятрок і Сцепаніда разумеюць, што вайна – гэта і асабістая іх перамога, усе іх жыццёвыя клопаты сыходзяць на задні план.
Страх за гаспадарку і ўласную жыццё знікае, з’яўляецца нешта больш важнае – нянавісць да новай улады, непакорлівасць перад гвалтам.
Таму яны, гордыя, нязломныя ў сваёй чалавечай праўдзе, прымаюць смерць.
Так у подзвігу Сцепаніды і Петрака праявілі сябе схаваныя за паўсядзённымі клопатамі, за знешняй падатлівасцю вялікія сілы чалавечай душы.
Па – Горкаўскаму рамантычна і адначасова сурова, пакутліва гінуць героі В.
Быкава, і ў іх гібелі мы бачым тое « бязумства храбрых ».