Беларуская мова | 5 - 9 классы
Словазлучэнне сочинение на белорусском.
Нужно миниатюрное - сочинение по белорусскому языку?
Нужно миниатюрное - сочинение по белорусскому языку!
Помогите пожалуйста.
Записать словазлучэнни разам з синонимами?
Записать словазлучэнни разам з синонимами.
Сочинение про войну по белорусскому языку (срочно?
Сочинение про войну по белорусскому языку (срочно!
).
Сочинение описание на тему мой класс (на белорусском языке)?
Сочинение описание на тему мой класс (на белорусском языке)!
Написать сочинение описание человека на белорусском языке?
Написать сочинение описание человека на белорусском языке.
Сочинение апавяданне на белорусском языке про животного?
Сочинение апавяданне на белорусском языке про животного.
Пожалуйста срочно!
Сочинение на белорусском языке про яблыню?
Сочинение на белорусском языке про яблыню.
Сочинение на белорусском языке про Иру в рассказе алени?
Сочинение на белорусском языке про Иру в рассказе алени.
Сочинение на белорусском языке про лето?
Сочинение на белорусском языке про лето.
Помогите, белорусский язык?
Помогите, белорусский язык.
Выпишыце асобна словазлучэнни, ужытыя у пераносным значэнни, затым у прамым.
На этой странице вы найдете ответ на вопрос Словазлучэнне сочинение на белорусском?. Вопрос соответствует категории Беларуская мова и уровню подготовки учащихся 5 - 9 классов классов. Если ответ полностью не удовлетворяет критериям поиска, ниже можно ознакомиться с вариантами ответов других посетителей страницы или обсудить с ними интересующую тему. Здесь также можно воспользоваться «умным поиском», который покажет аналогичные вопросы в этой категории. Если ни один из предложенных ответов не подходит, попробуйте самостоятельно сформулировать вопрос иначе, нажав кнопку вверху страницы.
С л о в а з л у ч э н н е — спалучэнне двух і больш знамянальных слоў, звязаных паміж сабой па сэнсе і граматычна на аснове падпарадкавальнай сувязі.
Канкрэтныя словазлучэнні фарміруюцца ў сказе і выдзяляюцца з яго.
Не ўсякае спалучэнне слоў у сказе з'яуляецца словазлучэннем.
Да словазлучэнняў нельга адносіць : 1)спалучэнне дзейніка і выказніка ; 2)слова і адасоблены член сказа, які паясняе гэта слова ; 3)аднародныя члены сказа, якія ўваходзяць у склад словазлучэння як адна з яго частак — галоўная або залежная.
Пералічаныя канструкцыі вывучаюцца як элементы простата сказа, а не словазлучэння.
У словазлучэнні рэалізуюцца тры спосабы падпарадкавальнай сувязі : дапасаванне, кіраванне, прымыканне.
1. Дапасаванне - падпарадкавальная сувязь, пры якой залежнае слова ставіцца ў тых жа формах роду, ліку і склону, што і галоўнае.
Дапасаванне характэрна для назоўнікавых словазлучэнняў ; залежнае слова можа быць выражана прыметнікам, дзеепрыметнікам, парадкавым лічэбнікам, абагульнена - якасным займеннікам.
Сродкам выражэння (афармлення) дапасавання з'яўляецца канчатак залежнага слова.
2. Kipаванне — спосаб падпарадкавальнай сувязі, пры якім залежнае слова ставіцца ў пэўнай склонавай форме.
Здольнасцю кіраваць валодаюць дзеясловы і іх формы.
Сродкамі выражэння кіравання з'яўляюцца канчатак залежнага слова і прыназоўнік.
Пры кіраванні змяненне формы галоўнага слова не выклікае змянення формы залежнага 3.
Прымыканне — падпарадкавальная сувязь, пры якой залежнае слова звязваецца з галоўным толькі па сэнсе і інтанацыйна.
Прымыкаюць нязменныя знамянальныя словы : прыслоўі, інфінітывы, дзеепрыслоўі.
Галоўным словам словазлучэння з прымыканнем можа быць дзеяслоў, назоўнік, прыметнік.
Асаблівасці пабудовы словазлучэнняў у беларускай мове.
1. Дзеясловы ветлівасці дзякаваць, падзякаваць, аддзячыць, дараваць, прабачыць у беларускай мове спалучаюцца з назоўнікамі або займеннікамі ў форме давальнага склону.
У рускай мове адпаведныя дзеясловы кіруюць вінавальным склонам.
2. Дзеясловы руху ісці, бегчы, плыць, ехаць, ляцець, воле - выяўлення паслацъ, выправіць, адправіць у словазлучэннях з мэтавым значэннем кіруюць назоўнікамі ці займеннікамі ў форме вінавальнага склону з прыназоўнікам па.
Параўн.
У рускай мове з прыназоўнікам за.
Калі залежнымі назоўнікамі словазлучэння выступаюць назвы ягад і грыбоў і словы ягады, грыбы, то яны ўжываюцца ў форме вінавальнага склону з прыназоўнікам у, у русскай з прыназоўнікам за.
3. Дзеясловы са значэннем стану ці дзеяння хадзіць, блукаць, лятаць, бачыцца, гладзіць, стукаць і інш.
Кіруюць назоўнікам ў месным склоне з прыназоўнікам па.
У рускай мове з прыназоўнікам по.
4. Дзеясловы жартаваць, смяяцца, насміхацца, здзекавацца, рагатаць і інш.
Кіруюць назоўнікамі ці займеннікамі ў родным склоне з прыназоўнікам з (са).
Адпаведныя рускія дзеясловы ўжываюцца з назоўнікамі ці займеннікамі ў форме творнага склону з прыназоўнікам над.
5. У словазлучэннях з галоўным словам хворы, хварэць залежны назоўнік ужываецца ў форме вінавальнага склону з прыназоўнікам на : хворы на сэрца, хварэць на запаленне лёгкіх (у рускай мове : у него больное сердце, болеть воспалением лёгких).
6. Назоўнікі лекция, нарысы, адзнака і інш.
Ужываюцца з назоўнікамі ў месным склоне з прыназоўнікам па.
У рускай мове ў адпаведных словазлучэннях залежны назоўнік ставіцца ў форме давальнага склону з прыназоўнікам по.
7. У беларускай мове лічэбнікі два, тры, чатыры дапасуюцца да назоўнікаў у форме назоўнага склону множнага ліку : тры вучні.
У рускай мове гэтыя лічэбнікі кіруюць назоўнікамі ў форме роднага склону адзіночнага ліку : три ученика.
Лічэбнікі пяць і вышэй у назоўным склоне кіруюць назоўнікамі ў форме роднага склону множнага ліку (лічэбнік выступае галоўным словам словазлучэння) як у беларускай, так і ў рускай мовах.
Ва ўскосных склонах (акрамя вінавальнага, калі ён супадае з назоўным) лічэбнік дапасуецца да назоўніка і залежыць ад яго.
8. У дробавых лічэбніках частка адна, дзве, тры, чатыры ў лічніку дапасуецца да парадкавага лічэбніка ў назоўніку : дзве пятыя.
Калі ў лічніку стаяць лічэбнікі пяць, шэсць і г.
Д. , то яны кіруюць парадкавымі лічэбнікамі назоўніка ў форме роднага склону множнага
ліку : пяць восьмых.